Karate, będąca sztuką walki oraz sportem powstało na Okinawie, należącej aktualnie do Japonii. Historia karate sięga kilkuset lat wstecz i jest niewątpliwie efektem miejscowej adaptacji chińskich sztuk walki. Wiedzieć jednak należy, że rodowód tej oryginalnej i niezwykle wymagającej sztuki walki jest jednak o wiele starszy i śmiało możemy rzec, że sięga on co najmniej 2000 lat. Koniecznie musimy wspomnieć o tym, że w historii rozwoju karate my już nic możemy kilka okresów. Jak wyglądała historia karate? Co warto wiedzieć o tej sztuce walki? Czy warto trenować takiej Sport? Już odpowiadamy.
Historia karate i jej okresy
Zaczniemy od okresu hinduskiego, w którym niewątpliwie są odległe czasy sprzed kilku tysięcy lat, których niestety nie możemy poddać weryfikacji historycznej z braku przejrzystych dowodów. Opieramy się jedynie na legendach i przypuszczenia. Przyjmuje się, że wojownicy z klasy kshantriya praktykowali po prostu walkę wręcz. Istnieją również inne przekazy o wojownikach, którzy haftowali swoje dłonie, uderzając zaciśniętymi pięściami w kamienne płyty i polewając je mlekiem, co miała wymiar religijny. Niewątpliwie wspomnieć jeszcze należy o legendarny mnichu, który na przełomie V i VI wieku naszej ery przywędrował do Chin i osiadł wtedy w klasztorze Shaolin, gdzie również dał początek oryginalnemu odłamał buddyzmu zen. Praktyka ta miała polegać na życiu w ubóstwie i milczącej medytacji w pozycji siedzącej. Wtedy też ten mnich Daruma postanowił opracować zestaw ćwiczeń, których zadaniem było wzmocnienie medytujących.
Kolejnym okresem w karate jest okres chiński i niewątpliwie zatem, że karate jest dowodem z Chin przemawia po prostu sama nazwa. Słowo z którego składa się nazwa tej sztuki walka, a mianowicie „kara” oznacza po prostu „chińskie”, zaś słowo „te” to „puste ręce”. Taki zapis za pomocą dwóch ideogramów był uznawany aż do końca lat 20 XX wieku.
Trzecim niezwykle ważnym okresem jest okres okinawski. Okinawa była wyspą, na której ścierały się wpływy kontynentu, a więc przede wszystkim Chin i głównych wysp Japonii. Ożywiony handel i rybołówstwo umożliwiły zatem poznawanie obcych kultur i przenoszenie ich na własne podwórze. W połowie XIV wieku cesarz chiński wysłał na Okinawę 36 rodzin, które miały tam osiąść i przekazać wiedzę rzemieślniczą oraz artystyczną. Oki na wszyscy jednak byli narażeni na wizytę piratów oraz zaborczych samurajów, a wiedzieć należy, że król Okinawy wydał ówcześnie zakaz posiadania broni chcąc tym samym zakończyć walki na wyspie. Dlatego też zaczęto po prostu uczyć się walki bez broni, czyli karate.
Japoński okres karate rozpoczął się w roku 1922, kiedy to odbył się pierwszy publiczny pokaz karate w Tokio a dokonał go Gichin Funakoshi. Spotkało się to z takim ogromnym zainteresowaniem, że mistrz nie wrócił już na Okinawę, lecz pozostał w Tokio i tam właśnie nauczał karate. Japoński okres rozwoju karate odpowiedzialnej jest za podział tej sztuki walki na stopnie szkoleniowe oraz mistrzowskie. Dodać należę, że był to niezwykle ważny krok w usystematyzowania wiedzy o karate, która jak wiadomo, na Okinawie nie była w ogóle spisywana.
Najtrudniejszym okresem dla karate były niewątpliwie czasy drugiej wojny światowej, kiedy to wielu mistrzów straciło życie, a na Okinawie odbywały się intensywne walki zbrojne.
Historia karate, która zachęca do trenowania go
Oczywiście informacje, które tutaj przedstawiliśmy, są jedynie szczątkowe i stanowią pewien zaraz do tego, by udowodnić, że karate, jako sztuka walki i sport walki posiada wielowiekową i niezwykle rozbudowaną tradycje. Na przestrzeni wielu lat karate ewoluowało i przybierały różne fajne. Tak naprawdę granice między karate tradycyjnym a karate sportowym są również płynne, ale niewątpliwie warta je trenować.
Karate doskonale poprawia naszą kondycję fizyczną, ale także dba o rozwój psychiczny i duchowy. Warto pamiętać również o tym, że karate z powodzeniem możemy trenować bez względu na wiek i płeć, a także aktualną kondycję fizyczną.